Παρατηρώ απογοητευμένος και πολύ στενοχωρημένος από την ασφάλεια του δωματίου μου εδώ στο εξωτερικό την χώρα μου να έχει λαμπαδιάσει και τους συνανθρώπους μου να καίγονται.Κακά τα ψέμματα φέτος, από όσο θυμάμαι στα 23 έτη ζωής μου ,υπήρξε μία από τις χειρότερες χρονιές για τις πυρκαγιές.Και για τα δάση και τους ανθρώπους!
Πήλιο,Πάρνηθα,Καστορία,Κέρκυρα,Υμμητός,Χανιά,Ταύγετος και Ζαχάρω....
Μερικά από τα μέρη που κάηκαν.Μερικά θα ξαναφυτρώσουν,μερικά θα γίνουν οικόπεδα άλλα θα γίνουν βοσκοτόπια.Άλλα τα έκαψε ανθρώπινο χέρι,άλλα καήκαν μόνα τους.Η Πυροσβεστική έκανε τα πάντα έστω και χωρίς την βοήθεια και την οργάνωση που της αρμόζει.Γιατί πολλές φωτιές δεν σβήνουν παρά μόνο όταν βρουν μπροστά τους θάλασσα ή βράχια.Αυτά ίσως να αναπληρωθούν...οι ανθρώπινες ζωές όμως;
Μέχρι στιγμής φέτος έχουν πεθάνει εξ'αιτίας των πυρκαγιών 23 άτομα.Οι πυροσβέστες που χαθήκαν ήρωες για πάντα στην συνείδηση του κόσμου θα είναι, σε ένα μάταιο πολλές φορές αγώνα.Αυτή είναι η δουλειά τους βέβαια και για αυτές τις περιπτώσεις εκπαιδεύονται(;) και εξοπλίζονται(;).Αυτό που δεν μπορώ να αντιληφθώ- ίσως λόγω χαρακτήρα,ίσως λόγω ηλικίας- είναι η θυσία για το σπίτι που θα καεί.
Καταλαβαίνω τον αγώνα όλων να χτίσουν ή να συντηρήσουν με το υστέρημά τους ένα σπίτι.Καταλαβαίνω τον πόνο τους όταν αυτό χαθεί στην φωτιά,αλλά αυτό που δεν κατανοώ είναι η μέχρι θανάτου υπεράσπιση της εστίας.Αν χαθεί η ζωή σου,τι να το κάνεις το σπίτι;Ακόμα κι αν εσύ θυσιαστείς και το σπίτι μείνει και η οικογένειά σου επιβιώσει,πιστεύει κανείς οτι θα είναι ευτυχισμένη γιατί δεν κάηκε το σπίτι;
Απ'όσο ακούω οι 9 άνθρωποι που κάηκαν στην Ζαχάρω εγκλωβίστηκαν με τα αυτοκίνητά τους.Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους 6 στην Αρεόπολη το πως και το γιατί.
Υπάρχουν όμως συνεχώς αναφορές για ανθρώπους που με δική τους ευθύνη παραμένουν πίσω με μάνικες να σβησουν το θεριό της φωτιάς.Αυτό λέγεται ή απόπειρα αυτοκτονίας ή ηρωισμός.Εξαρτάται απο το αν θα ζήσει κάποιος ή όχι...
Ελπίζω κι εύχομαι να σταματήσει εδώ το θανατικό της φωτιάς και προσμένω σε καλύτερα σχέδια της Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας για το επόμενο θέρος!Γιατί μπορώ να αποδεχθώ ότι τα δάση λαμπαδιάζουν, αλλά δεν θέλω και δεν μπορώ να αποδεχθώ την θυσία ανθρώπων στις φλόγες.
Μακάρι να ξυπνήσουμε κι όλο αυτό το καλοκαίρι να ήταν ο εφιάλτης μιας χρονιάς που πέρασε και δεν θα ματαρθεί...
2 σχόλια:
Έχεις δει ποτέ τη φωτιά να μπαίνει στο σπίτι σου; Έχεις νιώσει ποτέ ότι η ζωή σου όλη διαγράφεται μέσα σε δευτερόλεπτα; Σκέψου 50 ή 60 ή 70 χρόνια ζωής να πηγαίνουν χαμένα. Εμένα προσωπικά κάηκε το χωριό μου, το χωριό από το οποίο κατάγομαι και αγαπώ και στο οποίο κάθε καλοκαίρι και χειμώνα βρίσκω καταφύγιο από την αηδία της Αθήνας, στην οποία είχα τη τύχη να μη μεγαλώσω. Το χωριό λοιπόν το έσωσαν 6 κάτοικοι αφού πυροσβεστική και αστυνομία το είχαν παρατήσει στο έλεος. Και κάηκε τον Ιούλιο όχι τον Αύγουστο, τότε που το κακό ήταν πολύ μικρότερο.
Πατρίδα έχεις; Τον τόπο σου τον αγαπάς; Πατρίδα είναι η οικογένεια, το σπίτι σου, οι φίλοι σου... Θα τα αφήσεις να χαθούν χωρίς μάχη; Αμα ήταν έτσι φίλε δε θα λεγόμασταν Έλληνες αλλά Τούρκοι ή δε ξέρω κι εγώ τι.
Το πρόβλημα δεν είναι τι θα λέγεσαι αλλά το αν θα ζείς.Στην τελική πάντως είναι επιλογή του καθενός το αν θα κάτσει...εγώ αν έβλεπα ένα τείχος φωτιάς σκεφτόμενος λογικά θα έφευγα.ίσως σε εκείνες τις στιγμές να μην υπάρχει χρόνος για λογική.
Δημοσίευση σχολίου